یک جمله یا حتی یک کلمه دگرگونمان می کند.
فرض کن سر پیچ چهار راه، اگرچه تقصیر ندارم، کمی معطلی ایجاد می شود. راننده ی پشت سری با صدای بلند فریاد می زند: «الاغ باید بزننت تا حرکت کنی؟» و همین کافیست تا پیاده شوم و در آن خیابان دعوا و خونریزی اتفاق بیفتد.
نه آسیب زدن نه ضرر و نه حتی یک لمس. فقط یک کلمه: الاغ. که به صورت صدا به من رسید. نه بیشتر. احمقانه نیست اینقدر خسارت به بار بیاورد؟ واقعا مضحک به نظر می آید.
امان از غریزه های احمقانه!
